Woest bereikt met haar locatievoorstellingen een heel divers publiek. Niet alleen in leeftijd maar ook in achtergrond. Haar publiek kan je niet in een hokje duwen, net zomin als Woest zelf. Woest heeft dan ook de ambitie om met die locaties te werken die niet meteen gezien worden als een potentieel ‘podium’. De niet dwingende aanpak, de leesbare bewegingstaal en het verbindende effect van werken op locatie geeft Woest de mogelijkheid mensen te bereiken die anders nooit of weinig in contact komen met danstheater.
Dans hoeft niet ‘moeilijk’ te zijn. Dans kan technisch en artistiek hoogstaand, maar toch toegankelijk zijn. Het kan op een abstracte manier iets heel herkenbaars vertellen. Woest ontwikkelde een bewegingstaal met een erg menselijk, bijna alledaags, karakter. Binnen onze taal zoeken we steeds naar humor, naar toeval, naar herkenbaarheid, naar het absurde. Onze bewegingstaal is een communicatiemiddel. Een manier om een dialoog aan te knopen met onze toeschouwer.
Ons doel is niet om perfecte bewegingen, lichamen of ‘dans’ als vorm te tonen, maar om dagdagelijkse situaties een nieuw karakter te geven en op die manier iets te vertellen over dé mens. We knippen fragmenten uit de werkelijkheid en vervormen ze in onze studio. Vervolgens integreren we dit materiaal opnieuw op een onverwachte locatie, waardoor er voor de toeschouwer een spanning ontstaat tussen herkenbaarheid en abstractie, toegankelijkheid en virtuositeit, verhaal en techniciteit. We betrekken onze toeschouwers op een andere manier dan ze gewoon zijn bij onze voorstellingen en nodigen hen uit om op een ongedwongen manier in onze wereld te stappen.
Daarnaast gaat Woest ook anders om met (speel)ruimte. Elke locatie is bespeelbaar of draagt de potentie tot theatraliteit in zich. Beweging reikt verder dan het lichaam. Elk element dat in een ruimte aanwezig is alsook de ruimte zelf, kan dynamisch worden ingezet. Binnen een ruimte spelen we met verwachtingen, doorbreken we codes, introduceren we structuren en zetten we de elementen binnen die ruimte in beweging. Tijdens elke voorstelling schrijven we, samen met de toeschouwers, een nieuwe code, die even vluchtig is als de voorstelling zelf.
Zoals je op straat je buurman tegen kan komen en daar een praatje mee kan beginnen, zo kan je ook een voorstelling van Woest tegenkomen. Beweging is een recht. We bewegen allemaal veel te weinig toch?
Halsbrekend danstheater met een vleugje surrealisme
